توانایی خود را افزایش دهیم

فرهنگ و هنر
توانایی خود را افزایش دهیم

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام

• لطفا مطالب سایت را به صورت منظم پیگیری کنید
• ارائه پیشنهادات و نظرات شما باعث بهبود کیفیت ارائه مطالب خواهد شد

بعضی از مطالب آموزشی سایت توسط اینجانب نوشته نشده و صرفا جهت مطالعه دوستان از منابع دیگری جمع آوری شده است
چنانچه در مطالب موضوعی ملاحظه شد که از نظر علمی ، اعتقادی ، سیاسی ، مذهبی و ... دارای مشکل بود حتما در قسمت نظرات ذکر بفرمایید تا اصلاح گردد.
با تشکر
موفق باشید

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

۱۰ مطلب با موضوع «درسنامه :: آموزش Linux» ثبت شده است

سه شنبه, ۱۷ تیر ۱۳۹۳، ۱۲:۴۴ ب.ظ

درس نهم- ادامه حیات در دنیای آزاد

خب حالا شما به جلسه آخر این دوره مقدماتی لینوکس رسیده اید و انتظار می رود تا اینجا درک خوبی از این سیستم داشته باشید و از این به بعد هم بتوانید به تنهایی راه خودتان را در این دنیای زیبا و آزاد پیدا کنید. برای اینکار نیاز به یک مهارت مهم دارید: اینکه بدانید کجای دنیا می توانید جواب سوال هایتان را پیدا کنید.

در این جلسه آخر، روی همین موضوع تمرکز می کنیم و به قول آن مثل قدیمی سعی می کنیم روش ماهی گیری را به شما آموزش دهیم. اما قبل از اینکه در مورد محل پرسیدن سوال و یافتن جواب صحبت کنیم، اجازه بدهید سراغ این بحث برویم که سوال خوب چه سوالی است.

 

سوال هوشمندانه بپرسید
در دنیای گنو/لینوکس ضرب المثل مشهوری هست که می گوید «برای رسیدن به جواب خوب، سوال خوب بپرسید». حتی بعضی ها یک قدم هم جلوتر می روند و می گویند «سوال خوب، خودش جواب است». اما سوال خوب، چه سوالی است؟

به شکل خلاصه باید بگویم سوال خوب سوالی است که تا حد ممکن اطلاعات مرتبط را منتقل می کند. اینکه «از دیروز نمی تونم هیچ بسته جدیدی نصب کنم» سوال بسیار بدی است. اگر همان را به این شکل بپرسید که «دیروز که سیستم مشغول آپدیت شدن بود، برق رفت و سیستم خاموش شد و امروز دیگر نمی توانم هیچ بسته ای نصب کنم» سوال بهتری است و پرسیدن اینکه «دیروز که مشغول نصب بودم، برق رفت و امروز نمی توانم چیزی نصب کنم و سیستم می گوید که dpkg was interrupted, you must manually run 'dpkg --configure -a' to correct the problem. » جواب را در خودش دارد چرا که خود سیستم می گوید برای حل مشکل باید dpkg --configure -a را اجرا کنید.

یک سوال خوب، سوالی است با دقت، بدون اشتباه املایی و دارای جزییات مرتبط بدون باز کردن بحث های سیاسی، فلسفی و اجتماعی یا توهین به دیگران. در ضمن یک سوال خوب نیازی به استفاده از اسمایلی های عجیب و غریب برای تاکید روی مساله ندارد!

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ تیر ۹۳ ، ۱۲:۴۴
شنبه, ۱۴ تیر ۱۳۹۳، ۰۲:۲۵ ق.ظ

درس هشتم- زندگی با لینوکس

در درس های قبلی با گنو/لینوکس، تاریخچه این سیستم عامل و مفاهیم فنی و فلسفی آن تا حدی آشنا شدید. اما یک لینوکس واقعا چه کاربردی دارد؟ چه کسانی از لینوکس استفاده می کنند و به چه منظوری و آیا می توان گنو/لینوکس را به عنوان زندگی حرفه ای و شغلی برگزید؟ در این درس نگاهی می اندازیم به برخی جواب های این سوال.

 

لینوکس در زندگی روزمره
در سطح زندگی شخصی، لینوکس می تواند در نقش یک سرگرمی فنی یا به عنوان یک سیستم عامل دائمی استفاده شود. شاید یک نفر بخواهد با استفاده کردن از لینوکس در مورد آن چیزهای جدیدی یاد بگیرد و ساعت های خوشی را به یاد گرفتن سپری کند یا شخص دیگری بدون توجه به اینکه در حال استفاده از چه سیستمی است، هر روز با آن فقط به عنوان یک سیستم عامل سر و کار داشته باشد. این شخص اتفاقا اصلا لازم نیست آدمی فنی باشد چون لینوکس سیستم عامل پایداری است و در صورت ثابت ماندن بقیه شرایط (مثلا سخت افزار مورد استفاد، خط اینترنت و...) سال ها بدون ویروسی شدن، کند شدن و دادن ارورهای عجیب و غریب کار کند و این خاصیتی است که آن را ایده آل می سازد برای شرایطی که قرار است به یک نفر کامپیوتری بدهید که نیازی به سر و کله زدن با آن نداشته باشد. مثلا اگر فرزندی قرار است برای مدتی طولانی از خانه دور باشد و می خواهد فقط روشن کردن کامپیوتر و چک کردن ایمیل را به پدرش آموزش دهد، لینوکس یک انتخاب خوب است.

اما برای یک نفر دیگر ممکن است لینوکس انتخاب خوبی باشد به این دلیل که نیازهای وسیع تری را پاسخ می دهد. مثلا ممکن است ما علاقمند به تحلیل وضعیت شبکه ای که از آن استفاده می کنیم باشیم یا یک روز ایده ای به فکرمان برسد که پیاده سازی آن نیازمند نوشتن یک اسکریپت کوچک و دسترسی به یک بانک اطلاعاتی سبک باشد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ تیر ۹۳ ، ۰۲:۲۵
يكشنبه, ۸ تیر ۱۳۹۳، ۱۱:۰۲ ب.ظ

درس هفتم- خط فرمان

خط فرمان یا کامند لاین روشی است برای ارتباط با سیستم عامل. این روش به ساده ترین حالت ممکن کار می کند: متن. در خط فرمان شما می توانید مستقیما دستوراتی را برای کامپیوتر تایپ کنید و بعد از زدن کلید Enter، کامپیوتر دستورات شما را اجرا خواهد کرد و در صورت نیاز با نوشتن جواب، به شما پاسخ خواهد داد. این موضوع در تقابل با رابط گرافیکی قرار دارد که در آن دستورات از طریق ماوس، منوها، کلیک کردن و موارد مشابه داده می شود و جواب ها از طریق تصاویر و نمودارها و غیره به نمایش در می آید.

همانطور که در پارگراف قبل گفتم، دسترسی به خط فرمان به شکل متنی و با نوشتن و دیدن دستورات و نتایج آنها انجام می شود. برای انجام این کار نیاز به یک برنامه است و این برنامه «شبیه ساز ترمینال» یا همان «ترمینال امولاتور» نام دارد که برای ساده شدن کار به آن ترمینال می گوییم.

اگر بپرسید چرا این برنامه‌ها را شبیه ساز ترمینال می نامند،‌ باید بگویم که  در زمان های قدیم که کامپیوترها بسیار گران بودند، دانشگاه ها یا موسسات بسیار پولدار یک کامپیوتر مرکزی می خریدند که در اصل یک سی پی یو (پردازنده) بود و کمی حافظه و یک دیسک و بعد هر کسی که می‌خواست از آن استفاده کند، با استفاده از دستگاهی مانند تصویر زیر به آن وصل می شد:

دستگاه بالا را «ترمینال» می نامیدند. برخلاف ظاهر کامپیوتر مانند آن، این دستگاه تنها یک نمایشگر و یک کیبورد است که باید آن را از طریق یک شبکه خاص به یک کامپیوتر مرکزی متصل کرد. این ترمینال فقط و فقط توانایی تایپ کردن دستورات و نمایش خروجی به منظور ارتباط با کامپیوتر مرکزی را دارد. مشخص است که عمر این دستگاه ها به سر رسیده و حالا حتی اگر قرار باشد با یک کامپیوتر مرکزی ارتباط برقرار کنیم و دستورات مان را به آن بفرستیم، از یک کامپیوتر واقعی استفاده می کنیم که روی آن یک شبیه ساز ترمینال (یعنی نرم افزاری که عملکرد مشابه عکس ترمینال بالا دارد) قرار دارد.

اما اگر فکر می کنید ترمینال و خط فرمان یک سیستم قدیمی است که دیگر کاربرد زیادی ندارد باید بگویم که اشتباه می کنید. تصویر زیر یک مجموعه سرور کامپیوتری به ارزش تقریبی دو میلیون یورو را نشان می دهد که از طریق یک ترمینال آی بی ام (IBM)، قابل کنترل است:

در ادامه سعی می کنیم پاسخ به دو سوال مهم را با هم مرور کنیم. اول اینکه چرا لینوکسی ها اینقدر ترمینال شان را دوست دارند و این سیستم چه خاصیتی دارد که حتی در یک سرور چند میلیون دلاری هم آن را به رابط گرافیکی ترجیح می دهند و دوم اینکه یک کاربر لینوکس دسکتاپ بر روی مثلا کامپیوتر شرکت یا خانه، چقدر به آگاهی از این ترمینال نیاز دارد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ تیر ۹۳ ، ۲۳:۰۲
شنبه, ۷ تیر ۱۳۹۳، ۱۲:۱۰ ق.ظ

درس ششم- قابلیت تغییر و تنظیم

اگر کلمات درس های این دوره را بشماریم و آن ها را به ترتیب پر استفاده بودن مرتب کنیم- بعد از حذف کلمات عمومی- احتمالا کلمه آزادی و مشتقات آن در صدر کلمات پر استفاده خواهند بود. این آزادی در این درس هم شدیدا استفاده خواهد شد اما از یک زاویه دیگر: آزادی کاربر در انتخاب چیزی که می خواهد و تنظیم ابزارش براساس نیازهای خود.

گنو/لینوکس دنیای آزادی و انتخاب است. انتخاب هایی شبیه اینکه دوست دارید تولبار سیستم در بالا باشد یا در پایین یا در چپ یا راست یا اصولا ترجیح می دهید اصولا تولباری وجود نداشته باشد. البته مثلا شاید یک نفر بخواهد که با فشردن یک دکمه همه آیکون های برنامه های مختلف را حاضر کند تا با کلیک روی یکی، آن را اجرا نماید در حالی که کس دیگری ترجیح بدهد مانند محیط کاری اپل چند آیکون اصلی به همراه آیکون برنامه‌های در حال اجرا همیشه آن پایین حاضر و آماده باشند.

البته یک حرفه ای لینوکس سریعا در اینجا به شما تذکر می‌دهد که حق انتخاب این دنیا، چیزی بسیار عمیق تر از شخصی سازی رنگ ها و جای چیزها است. در دنیای لینوکس می توانید تا عمیق ترین سطح سیستم (مثلا تا خود کرنل) سیستم را دستکاری کنید. می توانید براساس سخت افزار مورد استفاده سراغ تنظیمات سبک تری بروید و مثلا از یک میز کار خیلی کوچیکتر برای یک کامپیوتر بسیار قدیمی که می خواهید در خانه همیشه به اینترنت وصل بماند استفاده کنید یا اگر کامپیوتری به روز دارید، سراغ یک میز کار سه بعدی با همه جذابیت های بصری ممکن بروید.

سیستم عامل های دیگر ممکن است تنظیمات متنوعی به شما بدهند. مثلا در ویندوز می توانید تم را عوض کنید یا در مک جا و اندازه آیکون های برنامه ها را، اما اینجا بحث فراتر از تنظیم چیز موجود است: اینجا حق کنار گذاشتن یک چیز و انتخاب چیز دیگر به جای آن را دارید. برای مثال اگر شما بعد از نصب لینوکس اوبونتو با این میز کار مواجه شدید که یونیتی نام دارد:

و حتی بعد از انجام تغییرات عمده در آن از طریق تنظیمات وسیعی که قابل تغییر توسط کاربر است از آن خوشتان نیامد می توانید آن را همانطور که ممکن است آی.ای را با فایرفاکس تعویض کنید، با این میز کار جدید که نصب می کنید جایگزین کنید:

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ تیر ۹۳ ، ۰۰:۱۰
سه شنبه, ۳ تیر ۱۳۹۳، ۰۶:۳۱ ب.ظ

درس پنجم- راهبری عمومی در لینوکس

حالا که یک توزیع گنو/لینوکس را دانلود کرده و روی هارد خود نصب کرده ایم، وقت آن شده تا چرخی در آن بزنیم و با محیط گرافیکی و تنظیمات عمومی این سیستم عامل تا حدی آشنا شویم.

توجه کنید که هدف ما در این درس یاد گرفتن راه حل کارها نیست بلکه دیدن محیط کاری لینوکس است. توزیعی که ما در اینجا نصب کرده ایم، مینت (Mint) نام دارد که یک نسخه منشعب شده از توزیع اوبونتو و کاملا مناسب برای استفاده بر روی سیستم های دسکتاپ است. مثل هر توزیع دیگر لینوکس، به روز رسانی یکی از اصلی ترین قدم های بعد از نصب است. آیکون مشخص شده در شکل زیر به شما می گوید که‌ سیستم نیاز به آپدیت دارد و با فشردن آن و دادن پسورد و انتخاب Install Updates به روزرسانی سیستم شروع می شود.

حالا باید چند دقیقه ای منتظر آپدیت شدن سیستم بمانیم، بگذارید در مورد افسانه ای اشتباه در دنیای لینوکس صحبت کنیم که می گوید حذف و نصب برنامه‌ در این سیستم ها سخت است و نیاز به مهارت فنی بالا یا استفاده از خط فرمان (Command Line)‌ دارد. این درست نیست.

تقریبا تمام توزیع های لینوکس برنامه ای مستقل دارند که می توان از طریق آن برنامه های مورد نظر را به سیستم اضافه یا از آن حذف کرد؛ اینکار بر خلاف ویندوز از یک محل کنترل مرکزی انجام می شود. خوشبختانه اخیرا سیستم عامل های موبایل مانند اندروید و آی.او.اس و همینطور سیستم عامل مک او.اس.ده این مفهوم «منابع نرم افزاری» را به سیستم های خود اضافه کرده اند و در نتیجه «منابع نرم افزاری» دیگر مفهومی ناآشنا نیستند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ تیر ۹۳ ، ۱۸:۳۱
شنبه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۳، ۱۱:۴۰ ب.ظ

درس چهارم- نصب لینوکس

‎در جلسات قبل با فلسفه و مفاهیم نرم افزار آزاد آشنا شدیم و کاربردهای متنوع گنو/لینوکس را دیدیم. حالا موقع مناسبی است برای عملی کردن حرف ها و نصب یک لینوکس دسکتاپ.

‎می دانید که برای شروع باید اول یک توزیع انتخاب کنیم. توزیع ها بسیار متنوع هستند و هر کدام برای هدف خاصی ساخته شده اند. اگر در دنیای لینوکس تازه کار هستید، بهتر است موضوع را خیلی سخت نگیرید و با یکی از توزیع های مرسوم مانند فدورا، اوبونتو، دبیان یامینت شروع به کار کنید. بعدا که دید بیشتری به دست آوردید به راحتی خواهید توانست توزیع های دیگری را نیز محک بزنید و تشخیص بدهید که کدامیک برای شما مناسب تر است.

برای این درس از بین همه توزیع های متنوعی که نام بردیم و حتی گزینه های بسیار خوبی که در دنیای فارسی زبان موجود است (مثلا توزیع گنو/لینوکس آریوس، پارسیدورا و پارسیکس) من توزیع لینوکس/مینت را انتخاب کرده ام چرا بر پایه اوبونتو ساخته شده و در نتیجه تمام مزایای آن (مانند بهینه شدن برای کاربر نهایی و داشتن جامعه کاربری بزرگ)‌ را دارد و همچنین به طور خاص چیزهایی به آن اضافه شده که آن را درست بعد از نصب برای هر کاربر عمومی متناسب می کند (مانند کدک ها و قابلیت پخش فرمت های متنوع).

‎برای شروع به کار، باید یک سی دی لینوکس داشته باشیم تا کامپیوتر را با آن بوت کنیم. ما بعد از ورود به سایت لینوکس مینت، به بخش دانلود وارد شدیم و فایل ایزوی DVD جدیدترین نسخه را دانلود کردیم. سپس آن را روی یک سی دی کپی و سیستم را بوت کردیم.

بسیاری از توزیع ها مرسوم لینوکس های رومیزی، به شکل دیسک های زنده عرضه می شوند. یعنی یک سی دی لینوکس کامپیوتر را به شکل کامل بوت می کند و شما می توانید از لینوکس به شکل زنده و بدون نصب استفاده کنید. اینجا فرصت خوبی است برای محک زدن اینکه آیا از این توزیع خوشتان می آید یا نه. بعد از بوت شدن، کامپیوتر به اینجا رسیده است:

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ خرداد ۹۳ ، ۲۳:۴۰
جمعه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۳، ۱۲:۳۸ ب.ظ

درس سوم- کاربردهای لینوکس

در دو جلسه اول در مورد نرم افزار آزاد و چهار اصل پایه ای آن صحبت کردیم. همینطور گفتیم که استالمن پایه سیستم عاملی آزاد به نام گنو را گذاشت که بعدها با اضافه شدن هسته لینوکس (که توسط لینوس توروالدز- Linus Torvalds- فنلاندی نوشته شده بود)،‌ تبدیل به یکی از هیجان انگیزترین سیستم عامل های جهان شد.

همینطور با مفهوم توزیع آشنا شدیم و از نمونه های مشهوری مثل دبیان، فدورا و اوبونتو نام بردیم. همانطور که دیدیم توزیع ترکیبی است از برنامه های روی یک سی دی یا دی وی دی که می تواند به شکل صحیح هسته لینوکس، ابزارهای مورد نیاز آن و هر چیز دیگری که برای اجرای یک سیستم ‌عامل لازم است را راه ‌اندازی نموده و اکثرا در صورت درخواست شما آنها را بر روی کامپیوتر نصب می کند. همچنین توزیع ها معمولا رابط هایی برای نصب برنامه های دیگر و همچنین چند برنامه برای انجام راحت تنظیمات دارند. مشخص است که مستقل از اینها، هر توزیع معمولا گرافیک و شکل ظاهر منحصر به فرد خود را هم ایجاد می کند.

سایت دیستروواچ که مرجعی برای بررسی همه توزیع های لینوکس است بیش از سیصد توزیع فعال لینوکس را زیر نظر دارد. هر کدام از این توزیع ها با هدف متفاوتی ساخته‌ شده اند و در این درس سعی می کنیم نگاهی به این اهداف بیندازیم.

 

لینوکس سرور
لینوکس سیستمی مشابه یونیکس است (یا به عبارت صحیح، گنو/لینوکس یک سیستم عامل مشابه یونیکس است) که از ابتدا با معماری یک سیستم عامل امن، چندکاربره و با توانایی های کار در شبکه طراحی شده است. این سیستم عامل به خاطر عضویت در خانواده یونیکس و همچنین پایداری هسته و قدرت غیرقابل رقابتی که ابزارهای گنو به آن می دادند، بسیار سریع تبدیل به یکی از محبوب ترین سیستم عامل های سرور شد. تا قبل از لینوکس بیشترین سهم از بازار شبکه‌ها در دست شرکت ناول بود اما گنو/لینوکس توانست به سرعت سرورهای ناول را که از نظر تکنولوژی نتوانسته بودند به خوبی خودشان را با اینترنتی که داشت همه گیر می شد هماهنگ کنند کنار بزند و به قدرت بلامنازع سرورهای اینترنت تبدیل شود.

تلاش‌های بعدی اپل و مایکروسافت برای ارائه سرورهای مبتنی بر سیستم عامل های خودشان موفقیت چندانی نداشت. حداقل در زمینه سرورهای اینترنتی، یونیکس ها میدان را به طور کامل در دست گرفته بودند و با گذشت زمان و پیشرفت لینوکس و ظهور شرکت هایی مانند ردهت که نسخه های حرفه ای لینوکس سرور به همراه پشتیبانی کامل ارائه می کردند باعث شد لینوکس سهم بیشتر و بیشتری از اینترنت را تصاحب کند. تخمین های فعلی بیش از ۶۰٪ کل اینترنت را متعلق به سرورهای لینوکس می دانند اما باید اضافه کرد که سهم مایکروسافت تقریبا محدود به سرویس دهنده های کوچک است. این روزها تقریبا تمام سایت های مشهوری که می شناسید (به جز سایت Microsoft) توسط لینوکس راه اندازی می شوند (از گوگل تا آمازون تا فیس بوک تا توییتر تا نارنجی تا یک پزشک).

اما دنیای سرورها فقط محدود به اینترنت نیست. اکثر سیستم های پیچیده دیگر دنیا هم با کامپیوترها کنترل می شوند. گنو/لینوکس در این سیستم ها هم نقش بسیار مهمی دارند. تقریبا صد در صد سیستم های مخابراتی جهان روی یکی از انواع یونیکس (و اکثرا لینوکس) پایه گذاری شده اند و با نگاه به جاهای دیگر هم رد پای لینوکس به وضوح دیده می شود؛ از سازمان امنیت ملی آمریکا گرفته تا پایگاه های پرتاب سفینه های فضایی و سیستم های کنترل ترافیک و کنترل پرواز. کمی آنطرف تر هم می شود از کمپانی‌های فیلمسازی نام برد و این واقعیت که اکثر فیلم های مشهوری که دیده اید (از شرک و فرار جوجه ای گرفته تا مردان سیاه پوش و آواتار و ماتریکس و حتی تایتانیک) روی یک مجموعه کامپیوتری لینوکسی ساخته شده اند. گفته می شود که لینوکس تقریبا ۹۵٪ سرورها و دسکتاپ های کمپانی های بزرگ ساخت انیمیشن و جلوه های ویژه هالیوود را در اختیار دارد. همچین کامیپوترهای مین فریم (Main Frame) که سخت افزارهایی بسیار قوی هستند برای کار بر روی داده های عظیم یا محاسبات بسیار حساس و تقریبا به شکل انحصاری توسط شرکت‌های بسیار عظیم یا دولت‌ها خریداری می‌شوند، یکی دیگر از جاهایی هستند که لینوکس به شکل جدی عرضه اندام می کند.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ خرداد ۹۳ ، ۱۲:۳۸
شنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۰۲ ب.ظ

درس دوم- سیستم عاملی به نام گنو/لینوکس

در درس قبل گفتیم که هکری اسطوره ای به نام ریچارد استالمن در اوایل دهه ۸۰، درس را رها کرد و با ایجاد موسسه ای نرم افزاری شروع به تبلیغ مفهوم آزادی در دنیای کامپیوتر کرد. دغدغه اصلی استالمن این بود که مردم باید کنترل کامل ابزاری که از آن استفاده می کنند را شخصا در دست داشته باشند و بتوانند با بررسی، بهبود و به اشتراک گذاشتن نرم افزارها، در خلق دنیایی بهتر و آزادتر سهیم باشند. مشخص است که این کار باید از پایین ترین لایه نرم افزاری شروع شود: سیستم عامل.

 

سیستم عامل آزاد گنو
همانطور که می دانید کامپیوتر از دو بخش سخت افزار و نرم افزار تشکیل شده.

سخت افزار عبارت است از هر چیز فیزیکی قابل لمس که در یک کامپیوتر مرسوم شامل نمایشگر، مادربرد، سی پی یو، کارت شبکه، حافظه، کیبورد، ماوس، وسایل ذخیره سازی مانند هارد دیسک و شاید حتی یک چاپگر یا وب کم می شود. این اجزا هر کدام نیاز به راه اندازی و از آن مهمتر ارتباط برقرار کردن با یکدیگر دارند.

در حال حاضر کارت شبکه شما برای ارتباط با اینترنت تنظیم شده، مرورگر یا برنامه ایمیل خود را از روی هارد دیسک اجرا کرده اید، با استفاده از دکمه های کیبورد یا ماوس این متن را بالا و پایین می کنید و ممکن است به شکل همزمان کارت صوتی‌ شما هم مشغول پخش کردن یک آهنگ باشد. کنترل مرکزی تمام اینکارها یا به عبارتی کنترل تمام سخت افزار کامپیوتر شما و برقراری ارتباط بین اجزای مختلف آن، وظیفه سیستم عامل است. در یک لایه بالاتر، سیستم عامل سعی می کند با ایجاد کردن یک محیط گرافیکی و نمایش آیکون ها و دریافت فرمان های بیشتر و دقیق تر از طریق ماوس و امکانات مشابه، ارتباط شما با سخت افزار را تا جایی که می تواند راحت تر و بی دردسرتر کند.

پس به شکل خلاصه، سیستم عامل کلید ورود شما به دنیای سخت افزار و پایه ای ترین نرم افزاری است که هر کامپیوتر برای حتی روشن شدن اولیه باید آن را اجرا کند. اگر این برنامه را در کنترل داشته باشید یعنی سخت افزار در کنترل شما است و در مقابل اگر این برنامه درست کار نکند، کل تجربه کامپیوتری شما تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

‎به دلیل این اهمیت بالای سیستم عامل در کاربری کامپیوتر، استالمن تصمیم گرفت یک سیستم عامل آزاد بنویسد. سیستم عاملی که هر کس  بتواند برای هر کاری که می خواهد از آن استفاده کند، آن را بهبود بخشد و با دیگران به اشتراک بگذارد. مشخص است که این پروژه‌ ای است بسیار بزرگ که سال های سال طول می کشد اما یک هکر واقعی، هیچ وقت نگران وقت نیست و البته هکرهای واقعی، تنها هم نیستند.

‎استالمن و دیگران اسم پروژه خودشان را GNU گذاشتند که به فارسی می توانیم آن را گِنو تلفظ کنیم. آنها بهترین معماری سیستم عامل موجود یعنی معماری UNIX که در آن زمان بر روی کامیپوترهای بزرگ به شکل تجاری و بسته موجود بود را انتخاب کردند و شروع کردند به نوشتن یک سیستم عامل کاملا آزاد براساس آن معماری پیشرفته. براساس این معماری لازم بود تا این چهار جزء تکمیل شوند:

  • کرنل (Kernel) که هسته اصلی سیستم عامل را تشکیل می داد و از آن انتظار می رفت با شناخت سخت افزارها بتواند با آنها ارتباط برقرار کند.
  • محیط توسعه نرم افزار؛ مانند کمپایلرها و کتابخانه های مختلفی که بقیه باید از آنها برای ساخت برنامه در این سیستم عامل جدید استفاده کنند.
  • دستورات عمومی زندگی روزمره مانند کپی فایل، برنامه هایی برای کارهای گرافیکی، پوسته ای متنی برای صادر کردن این دستورات، ابزارهایی برای فرمت کردن دیسک و... .
  • مستندات؛ راهنماهای سیستم عامل و توضیحات متنی پیرامون آن

‎پروژه گنو به سرعت پیش رفت و سه جزء آخر را با کیفیتی باور نکردنی تکمیل کرد. کیفیت نرم افزارهای آزاد تولید شده برای سه بخش آخر در حدی بودند که بسیاری از سیستم عامل های دیگر (بخصوص یونیکسی ها) شروع به استفاده از آنها کردند. شاید برایتان جالب باشد که در حال حاضر نیز سیستم عامل مک نسخه ده که بر روی کامپیوترهای اپل جدید اجرا می شوند در لایه پایینی دارای یونیکسی است که از ترکیب محصول پروژه گنو و یک هسته آزاد به نام BSD ساخته شده است.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ خرداد ۹۳ ، ۲۲:۰۲
دوره آموزشی آشنایی مقدماتی با نرم افزار آزاد و گنو/لینوکس ( درسنامه ) به شرح زیر تقدیم می گردد :
  1. درس اول- نرم افزار آزاد
  2. درس دوم- سیستم عاملی به نام گنو/لینوکس
  3. درس سوم- کاربردهای لینوکس
  4. درس چهارم- نصب لینوکس
  5. درس پنجم- راهبری عمومی در لینوکس
  6. درس ششم- قابلیت تغییر و تنظیم
  7. درس هفتم- خط فرمان
  8. درس هشتم- زندگی با لینوکس
  9. درس نهم- ادامه حیات در دنیای آزاد
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۳ ، ۰۱:۳۲
چهارشنبه, ۱۴ خرداد ۱۳۹۳، ۰۴:۰۴ ب.ظ

درس اول- نرم افزار آزاد

شعاری در دنیای لینوکس هست که می گوید لینوکس یک سیستم عامل نیست، لینوکس یک فرهنگ است: فرهنگ آزادی.

این آزادی برمی گردد به ایده های فردی به نام ریچارد استالمن که در ۱۹۸۳ با راه انداختن جنبشی به نام جنبش نرم افزار آزاد آن را شروع کرد و بعد در سال ۱۹۸۵ با تاسیس بنیادی به نام بنیاد نرم افزار آزاد، پایه های آن را مستحکم ساخت. نماد این بنیاد گوزن آمریکای شمالی است که گنو نام دارد. این مفهوم در انگلیسی به نام Free Software شناخته می شود و از آنجایی که کلمه Free در زبان انگلیسی هم به معنای «رایگان» استفاده می شود و هم به معنای «آزاد»، تذکر این نکته همیشه مهم است که آزادی در دنیای نرم افزار چیزی بیشتر از رایگان بودن یک برنامه است.

از نظر بنیاد نرم افزار آزاد، هر برنامه برای اینکه آزاد شناخته شود باید چهار حق را برای دیگران قائل باشد. این چهار آزادی، آزادی های صفر تا سه نامیده می شوند:

  • آزادی اجرای برنامه برای هر کاری (آزادی صفرم)
  • آزادی مطالعه چگونگی کار برنامه و تغییر آن (پیش نیاز: متن برنامه) (آزادی یکم)
  • آزادی تکثیر و کپی برنامه (آزادی دوم)
  • آزادی تقویت و بهتر کردن برنامه و توزیع آن برای همگان (پیش نیاز: متن برنامه) (آزادی سوم)
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ خرداد ۹۳ ، ۱۶:۰۴