فیلم ها را چگونه بفرستیم؟

اگر از سایت های اشتراک گذاری تصویر مانند Youtube یا Vimeo استفاده می کنید، این نکات را به خاطر بسپارید:

اول- با توجه به مطالبی که در مورد حجم فایل ارسالی در درس قبل ذکر شد، سعی کنید «قابل رویت ترین» کیفیت فیلم را ارسال کنید.

دوم- برخلاف تصور، ارسال فیلم، فقط بخش کوچکی از کار است، نام گذاری درست و توضیح آنچه که تصویر گرفته اید، گاهی از فیلم ارسالی مهم تر است:
الف- نامگذاری (تیتر یا Title) برای ویدیو  را، خصوصا اگر از واقعه ی خبری مانند تظاهرات است، به هر دو زبان فارسی و انگلیسی انجام دهید. بهتر است تیتر انتخابی با جزییات و ساده باشد. شرح کوتاه واقعه، نام کشور (ایران)، شهر و محل حادثه را با ویرگول پشت سر هم ذکر کنید و سپس به انگلیسی نیز بنویسید. مثلا از حاشیه ی راهپیمایی پیروزی انقلاب اسلامی (22 بهمن) در خیابان انقلاب بنویسید:

تظاهرات پیروزی انقلاب اسلامی در خیابان انقلاب تهران، 22 بهمن، Iranian people demonstration, Iran, Tehran, Enghelab Street 89

به این ترتیب، امکان استفاده از ویدئو را برای غیرفارسی زبان ها نیز فراهم کرده اید. اگر گزارشتان، خبر فوری نیست، می توانید نامگذاری را به زبان فارسی و خلاقانه انجام دهید. تصور کنید برای یک مقاله، تیتر انتخاب می کنید. این نکته را به خاطر بسپارید که تیتر انتخابی، به گونه ای باشد که موتورهای جستجو، آن را پیدا کنند.

ب- در بخش توضیحات (Description) توضیح کاملی از واقعه بنویسید. ساعت و تاریخ زمان حادثه را در توضیحات خود بیاورید. هر آنچه که در ویدیو به هر دلیلی نتوانسته اید منتقل کنید، در نوشته جبران کنید. اگر از تظاهراتی فیلم گرفته اید و به دلایلی نتوانسته اید در هنگام ضبط، توضیح کاملی بدهید، آن را در توضیحات ویدئو لحاظ کنید. همواره این نکته را به یاد داشته باشید که در روزهای پر خبر، میلیون ها چشم، در انتظار دیدن تصاویر و اطلاعات دست اول شهروندان روزنامه نگار هستند. تا آنجایی که می توانید، توضیحات را به زبان انگلیسی نیز بنویسید.

تدوین

برای تدوین ویدیو، نرم افزارهای گوناگونی وجود دارد. مشهورترین نرم افزار بر روی کامپیوترهای اپل، Finat Cut Pro و بر روی کامپیوترها با سیستم عامل ویندوز نرم افزارهایی مانند Windows Live Movie که روی ویندوز نصب شده است تا نرم افزارهای حرفه ای تری مانند Edius Video Editor و Adobe Premiere و Video Studio است. پایه ی کار کردن با همه ی این نرم افزارها یکی است، اما برای سهولت کار، پایه را اینجا بر نرم افزار Windows Live Movie می گذاریم.

اول- بعد از انتقال ویدیوها از دوربین به کامپیوتر، آنها را از طریق گزینه Browse video files در نرم افزار، پیدا کنید. سپس با انتخاب  فایل های مورد نظر آنها را در نرم افزار باز (Open) کنید. بدین ترتیب می توانید با کشیدن و گذاردن (Drag and Drop) ویدیوها را در Timeline یا ردیف تدوین قرار دهید، جایی که می توانید ویدیوهای خود را تدوین کنید.

چگونه برای گزارش فیلم بگیریم؟

این سوال را می توان اینگونه نیز مطرح کرد: چگونه فیلم بگیریم که مطلب به درستی ادا شود.

الف- اگر سوژه ای به ناگهان جلوی تان ظاهر می شود و می خواهید بدون برنامه ریزی قبلی فیلم بگیرید این نکات را به یاد داشته باشید:
اول- برای سرعت در تهیه گزارش و حفظ «حس» آن، چند جمله را در ذهن تان مرتب کنید تا در هنگام ضبط تصویر، آن را توضیح دهید. برای این کار به محض شروع فیلمبرداری، صحبت کردن و گزارش دادن را شروع نکنید. دست کم چند ثانیه را در سکوت فیلمبرداری کنید و سپس شروع به صحبت کردن کنید و پس از پایان نیز چند ثانیه در سکوت فیلمبرداری کنید.

دوم- لازم نیست چیزی که در تصویر مشخص است، توضیح دهید (توضیح واضحات). از نکاتی بگویید که بیننده نمی بیند یا ممکن است به آن توجه نکند. تحلیل کنید و دیدگاه خودتان را مطرح کنید. مثلا در تهران زندگی می کنید و قیمت برابری ارز با ریال ایران بالا رفته است. دولت می گوید وارد عمل شده و قیمت ارز را به حالت معمول پایین آورده است. در عبور از خیابان فردوسی تهران، عمده ترین مرکز تجمع صرافی ها، متوجه می شوید، نه تنها قیمت ارز پایین نیامده، که حتی بسیاری از صرافی ها و مراکز فروش ارز، به دلیل نوسان قیمت و امکان بالاتر رفتن نرخ برابری ارز با ریال، موقتا تعطیل هستند. دوربین موبایل خود را روی تابلوی قیمت های یکی از صرافی ها که هنوز هست روشن می کنید، چند لحظه سکوت و گزارش کردن را شروع می کنید. اولین جمله ای که به ذهنتان می رسد چیست؟ «این تابلوی صرافی است؟». این را که بیننده می بیند. جمله ی بهتر برای شروع گزارش کدام است؟

چگونه با دوربین های حرفه ای فیلمبرداری کنیم؟

تصویربرداری با دوربین های حرفه ای، کیفیت تصویر بهتری به دست می دهد اما به دلیل حجیم بودن، سرعت در کار را کم می کند. اگر قصد فیلمبرداری با دوربین های حرفه ای (که متدوال ترین آنها برای تلویزیون، دوربین های Z1، Z7 و DSR هستند) یا تصویربرداری حرفه ای با دوربین های حرفه ای تر خانگی دارید، به این نکات توجه کنید:

الف- استفاده از سه پایه
استفاده از سه پایه، حرکات زاید دوربین را کم می کند و در نتیجه تصویر بهتری به دست می آید.

برای استفاده از سه پایه این نکات رو به خاطر بسپارید:

اول- سه پایه ها معمولا تاشو هستند. وقتی بازوهای سه پایه را باز  کردید، از محکم بودن گیره های نگه دارنده، مطمئن شوید. در غیر اینصورت بعد از قرار دادن دوربین، ممکن است سه پایه از تنظیم خارج شود.

دوم- بعد از محکم کردن گیره ها، به «تراز حباب داری» که در پایین دسته ی متحرک سه پایه است دقت کنید. این تراز به منظور اطمینان از افقی بودن دوربین با سطح زمین تعبیه شده است، یعنی سه پایه درست بر روی سطح زمین قرار گرفته و  به اصطلاح دوربین بر روی آن «کج» نیست. حباب درون تراز باید در وسط دایره مرکزی و نه در خارج از آن قرار گرفته باشد. اگر حباب بیرون دایره است، با جا به جا کردن طول پایه ها، آن را به وسط دایره مرکزی هدایت کنید.

سوم- دسته سه پایه برای جا به جا کردن دوربین (Pan-tilit) است. پس از انجام حرکت در هنگام تصویربرداری، می توانید با چرخاندن سر دسته، آن را در جای خود قفل کنید و مانع حرکت ناخواسته ی آن بشوید.

چگونه با دوربین های آماتوری فیلمبرداری کنیم؟

پیشتر از معایب و مزایای فیلمبرداری با دوربین های آماتوری گفتیم. فهمیدیم ثبت کردن یک واقعه یا ایده با دوربین های آماتوری مانند موبایل، مزایایی دارد که معایب فیلمبرداری با این دوربین ها را پوشش می دهد. در این درس کوشش می شود با گوشزد کردن چند نکته، خطاهای رایج در فیلمبرداری های آماتوری را به حداقل برسانیم تا محصول نهایی بهترین کیفیت را داشته باشد.

قبل از شروع فیلمبرداری با دوربین های آماتوری، این نکات را به یاد داشته باشید:

اول- حافظه ی دوربین سیار یا موبایل خود را چک کنید. غیرحرفه ای ترین اتفاق در هنگام تصویربرداری، تکمیل شدن ظرفیت حافظه دوربین است. بعد از چند بار فیلمبرداری و چک کردن حافظه دوربین، به تجربه، می فهمید که دوربین شما، به ازای هر دقیقه فیلمبرداری، چه حجم از حافظه را به خود اختصاص می دهد. براساس این تجربه، حافظه مورد نیاز را برای دوربین خود تهیه کنید. به یاد داشته باشید همیشه استفاده از بالاترین کارت حافظه، بهترین شیوه برای حصول اطمینان از داشتن ظرفیت کافی در هنگام فیلمبرداری نیست (ممکن است حافظه زیاد، باعث از کار افتادن دوربین بشود). نکته دیگر اینکه، از نگهداری فیلم هایی که پیشتر گرفته اید، بر روی حافظه سیار دوربین خود، جدا خودداری کنید. این کار علاوه بر اشغال حافظه دوربین، ریسک کار را نیز زیاد می کند: مثلا اگر بر اثر حادثه ای، دوربین خود را از دست بدهید، تمام فیلم ها را نیز از دست می دهید یا اگر دوربین خود را گم کنید، تمامی فیلم های خود را که ممکن است شامل فیلم های خصوصی و خانوادگی تان باشد را از دست بدهید. همواره در اولین فرصت پس از فیلمبرداری، فیلم ها را به کامپیوتر یا حافظه ی جانبی منتقل کنید و آنها را از روی دوربین پاک کنید.

دوم- دوربین خود را پیش از حضور در صحنه یا بیرون رفتن از خانه، تنظیم کنید. مثلا با مراجعه به تنظیمات دوربین خود، آن را در بالاترین کیفیت ضبط قرار دهید. در حال حاضر دوربین موبایل ها قادرند تصاویر با اندازه 480*640  و با سرعت 30 فریم در ثانیه، تصویر بگیرند. همانطور که پیشتر نیز گفته شد، بهترین و کم حجم ترین فرمت، MP4  است.

سوم- باطری دوربین خود را همواره پر و در حالت آماده باش نگه دارید.

پیش از شروع فیلمبرداری این اصطلاحات را نیز به یاد داشته باشید:

الف- شات (shot): تصویر متحرکی است با یک موضوع.
ب- Tilt: به حرکت دوربین به سمت بالا و پایین، تیلت می گویند.
ج- Pan: به حرکت دوربین به سمت چپ و راست، پن می گویند.

حالا نوبت فیلمبرداری است. با دوربین های آماتوری، حرفه ای فیلمبرداری کنید؛

با چه فیلم بگیریم؟

«همه چیز»! مطمئن ترین پاسخ به این پرسش است.

مهم به تصویر کشیدن «ایده ای» است که در ذهن تان شکل گرفته. فرقی نمی کند با دوربین گوشی تلفن همراه تان فیلم می گیرید یا با حرفه ای ترین دوربین ها. اهمیت با محصولی است که در جا تولید می کنید. چنین رویکردی باعث می شود تا تعداد محصولاتتان زیاد بشود و فاصله ی «تراوش ایده در ذهن» یا «روی دادن یک حادثه» و «به تصویر کشیده شدنش»، بسیار کوتاه باشد. چنین طرز تفکری یک سود دیگر هم دارد: پس از مدتی وقتی مطمئن می شوید از هر «چیزی» می توانید سوژه ای برای به تصویر کشیدن پیدا کنید، نا خودآگاه به سمت «همواره حرفه ای تر» بودن پیش می روید. این روند باعث می شود تا پس از مدتی همواره آماده ی فیلم برداری باشید و همیشه بهترین و کاربردی ترین وسیله را همراه داشته باشید.

گاهی اتفاقات چنان غیر منتظره روی می دهند که فرصت برنامه ریزی قبلی ندارید. خودتان کدام را ترجیح می دهید: چون دوربین حرفه ای ندارید، سوژه یا اتفاق را از دست بدهید یا روایت گر اتفاقی باشید که دوربین شما تنها شاهد آن است؟

نکته قابل تامل تر اینجاست که همیشه همراه داشتن دوربین حرفه ای حسن به شمار نمی آید. گاهی یک دوربین کوچک یا دوربین موبایل، بهتر از یک دوربین حرفه ای می تواند حقایق و ایده ها را ثبت کند. برای دوربین های حرفه ای سخت تر است تا ایده ای را در جا ثبت کنند (مثلا شاید بیش از نیم ساعت زمان ببرد تا یک دوربین حرفه ای، نصب و  آماده ی فیلمبرداری از یک صحنه شود) اما دوربین های غیرحرفه ای تر (مانند دوربین موبایل یا دوربین های کوچک عکاسی) بسیار سریع تر آماده فیلمبرداری و ثبت و ضبط می شوند (فاصله ی اراده برای فیلمبرداری تا شروع آن فقط فشار یک دکمه است). اگر از یک فیلمبردار حرفه ای حسن  یک دوربین غیرحرفه ای را سوال کنید، این پاسخ را می شنوید: عملکرد دوربین های غیرحرفه ای به عملکرد چشم نزدیک تر است، یعنی تصاویر روزمره و واقعی تری که رویت می کنند بیشتر از دوربین های حرفه ای است که در بیشتر موارد مجبور هستی برای تصویربرداری با آنها، تدارک ببینی.

همواره این مثال ها را به خاطر داشته باشید:

از چه چیزی فیلم بگیریم؟

اگر از آن دسته هستید که منتظر یک اتفاق خاص هستید تا دوربین خود را روشن کنید، مطمئن باشید انتظار برای یافتن یک «سوژه» وقت تلف کردن است. این شما نیستید که سوژه ای را به وجود می آورید. جریان زندگی در خانه، محل کار، در خیابان یا در ماشین، همه و همه موضوع و سوژه هستند. همه چیز سوژه است، بستگی به نوع نگاه  شما دارد. روزمره ترین اتفاق ها، وقتی با عینک دیگری دیده شوند، جالب و دیدنی می شوند. مهم تر از سوژه و موضوع، شیوه ی پرداخته شدن به آن است. همواره مطمئن باشید هزاران چشم منتظرند تا آنچه که می بینید را، با آنها قسمت کنید. تکراری ترین و ساده ترین نکات، با روایت شخصی شما جان می گیرند و متفاوت می شوند:

• فرض کنید شب عید است. در روزنامه خوانده اید که کالاهای اساسی عید گران شده اند. در خیابان اصلی شهر متوجه می شوید که ترافیک مانند سال های گذشته نیست و در مقایسه با سال های گذشته از حجم « ترافیک شب عید» کاسته شده است. در افکار خود بین خبر روزنامه و کاهش تراکم ترافیک نسبت به سال های قبل ارتباط برقرار می کنید. چرا این ارتباط را با دیگران در میان نگذارید؟ کافی است دوربین خود را روشن کنید و با نشان دادن ترافیک خیابان و خواندن مطلب روزنامه، نظرتان را با مخاطب ویدیوتان در میان بگذارید.
• وقتی در زمستان از تهران به شمال شهر نگاه می کنید، کوه ها را پوشیده از برف می بینید. در همین زمستان، گذر شما و دوستانتان به جاده های شمالی کشور، مثلا جاده چالوس، می افتد. هر چقدر در راه پیش می روید، از برفی که از مرکز تهران بر قله های البرز می دیدید خبری نیست. دوربین را روشن می کنید: «اگر از پشت پنجره خونتون، کوه ها رو نگاه می کنید و می بینید که برفیه ... بدونید که دارین گول می خورید. من الان درست در دل کوه هستم و ایناها... همه چیز خشکه خشکه...» به نظرتان همین روایت ساده هست یک گزارش جالب نیست؟ مطمئن باشید که هست.‎
• تحولات در کشورهای عربی، نقل محافل شده است. در پارک نشسته اید و  وارد گفتگوی جمعی می شوید که مشغول بحث هستند. نظراتشان برایتان جالب است و جای دیگری آن را نشنیده اید. بعد از تمام شدن گفتگو می خواهید آن را با بقیه در میان بگذارید. دوربین موبایلتان را روشن می کنید، در پارک راه می روید و ضمن نشان دادن پارک، روی تصاویر صحبت می کنید و از خلاصه گفتگوها با آن جمع تعریف می کنید.

فهرست مطالب - دوره آموزشی ویدئونگاری

دوره آموزشی ویدئونگاری ( درسنامه ) به شرح زیر تقدیم می گردد :

1. از چه چیزی فیلم بگیریم؟
2. با چه فیلم بگیریم؟
3. چگونه با دوربین های آماتوری فیلمبرداری کنیم؟
4. چگونه با دوربین های حرفه ای فیلمبرداری کنیم؟
5. چگونه برای گزارش فیلم بگیریم؟
6. تدوین
7. فیلم ها را چگونه بفرستیم؟