توانایی خود را افزایش دهیم

قبلا در درس های «شبکه خانگی چیست و چگونه کار می کند؟» و «اینترنت چگونه کار می کند؟» با مفهوم IP Address یا Internet Protocol Address آشنا شدیم و فهمیدیم که آدرس آی پی در حقیقت یک شناسه عددی است که به هر یک از ابزارهای (کامپیوترها، پرینترها و…) درون یک شبکه کامپیوتری اختصاص می یابد و این ابزارها از پروتکل اینترنت برای برقراری ارتباط درون و بیرون شبکه ای استفاده می کنند. آدرس های آی پی اعداد دو دویی هستند، اما معمولا برای راحتی کار با نشان گذاری های قابل خواندن برای انسان استفاده می شوند. مثلا آدرس آی پی ورژن ۴ به صورت 172.16.254.1 و آدرس آی پی ورژن ۶ به صورت 2001:db8:0:1234:0:567:8:1  نوشته می شود.

بگذارید توضیح را کمی ساده تر کنیم. درست همانند آدرس های پستی که پشت پاکت های نامه می نویسید و هر آدرس به یک خانه اختصاص دارد، آدرس IP هم برای مشخص کردن کامپیوترها در اینترنت به کار می رود. وقتی کامپیوتر شما درخواستی را در اینترنت ارسال می کند (مثلا باز کردن سایت گوگل) آدرس آی پی متعلق به خودش را هم به این درخواست می چسباند تا پاسخ ها به کامپیوتر شما برگشت داده شوند. درست همانند آدرس فرستنده که پشت پاکت نامه نوشته می شود تا اگر نامه به پاسخ نیاز داشت و یا اگر به مقصد نرسید، به آن آدرس برگشت داده شود.

حال بگذارید کمی کاربردی تر به قضیه نگاه کنیم و ببینیم که چگونه می توانیم آی پی مان را در اینترنت یا در شبکه داخلی مان بیابیم و علاوه بر آی پی، دستگاه ما دیگر شامل چه کدهای شناسایی منحصر به فردی است.

چگونه آدرس آی پی خودمان را پیدا کنیم؟ برای یافتن آدرس آی پی عمومی که در اینترنت به دستگاه شما اختصاص یافته، می توانید از سایت هایی که به این منظور طراحی شده اند استفاده کنید و به راحتی آدرس IP سیستم تان را بیابید. حتی راحت تر از آن کافی است که کلمه IP را در گوگل جستجو کنید تا قبل از همه نتایج، آدرس آی پی شما را  نشان دهد، برای مثال به شکل  Your public IP address is 46.235.122.212.

از سایت های معروف برای پیدا کردن آدرس آی پی عمومی دستگاه در اینترنت می توان به WIMI اشاره کرد.

این آی پی، آدرسی است که به صورت عمومی به کامپیوتر ما در اینترنت اختصاص داده می شود و اگر به صورت شبکه کوچکی از کامپیوترها در دفتر کار یا خانه در حال استفاده از اینترنت باشیم، آی پی عمومی همه ما معمولا مشترک است.  اما هر یک از دستگاه های ما در شبکه هم دارای یک آدرس آی پی مجزا هستند که می توانیم آن را به صورت دستی تنظیم کنیم و یا اینکه کار را بر عهده مودم و روتر شبکه بگذاریم تا به صورت خودکار به هر دستگاه درون شبکه یک آدرس آی پی اختصاص دهد.

بگذارید ابتدا ببینیم که چگونه می توان درون شبکه، آدرس آی پی را پیدا کرد، آنگاه به تنظیمات آن می پردازیم.

پیدا کردن آدرس آی پی درون شبکه
برای اینکه بتوانید آدرس آی پی کامپیوترتان را درون شبکه داخلی خانه یا شرکت تان بیابید، راه های زیادی در ویندوز وجود دارد. اما در اینجا به یکی از ساده ترین آنها می پردازیم که تقریبا در همه نسخه های ویندوز به یک شکل انجام می شود و علاوه بر آدرس IP اطلاعات دیگری را هم در اختیارمان می گذارد. برای این کار مراحل زیر را به صورت قدم به قدم دنبال کنید:

۱- بر روی دکمه Start کلیک کرده و گزینه Run… را انتخاب کنید.

۲- در پنجره باز شده عبارت cmd را تایپ کرده و دکمه OK را بزنید. در ویندوز ۷ و ۸ می توانید به جای این دو مرحله، هنگام باز کردن منوی Start، در کادر جستجو عبارت cmd را نوشته و کلید Enter را بزنید تا نتیجه مشابهی بگیرید.

۳- حال در پنجره خط فرمان باز شده، دستور ipconfig /all را تایپ کرده و Enter را بزنید. پس از لحظاتی، نتایجی مانند عکس زیر مشاهده خواهید کرد.  

آنچه که در برابر عبارت IP Address نمایش داده می شود، آدرس آی پی کامپیوتر شما است. این آدرس معمولا به صورت ۴ بخش عددی مجزا است که با ۱۹۲ شروع می شود و پایان آن عددی ۲  یا سه رقمی است. مانند: 192.168.0.12 یا 192.168.1.113.

این دستور همچنین آدرس فیزیکی کارت شبکه یا Mac Address کامپیوترتان را هم به شما نشان می دهد. این آدرس را که شش زوج ترکیبی اعداد و حروف هستند، می توانید در برابر عبارت Physical Address بیابید. مانند: 00-C0-9F-58-42-AA

نکته: توجه داشته باشید که موارد بالا را در زیر بخش Ethernet Wireless adaptor network یافته و دنبال کنید.

مک آدرس چیست و چه کاربردی دارد؟
Media Access Control address که به صورت خلاصه MAC address نامیده می شود، آدرس کنترل دسترسی رسانه ها و یک کد کنترلی منحصر به فرد است که به کارت های شبکه ابزارها تخصیص داده می شود و برای کنترل ارتباطات آنها در شبکه های فیزیکی به کار می رود. این کد مشخصه معمولا توسط کارخانه سازنده کارت شبکه در حافظه فقط خواندنی این ابزار و یا به عنوان بخشی از فریم ور آن تعبیه می شود. به همین دلیل از امنیت نسبتا خوبی در شناسایی دستگاه دارای کارت شبکه برخوردار بوده و به راحتی قابل جعل نیست.

معمول ترین کاربرد آدرس فیزیکی کارت شبکه یا مک آدرس یک دستگاه، تامین امنیت شبکه داخلی شرکت و خانه، و حتی کامپیوترهای متصل به مودم های ADSL بی سیم است. تقریبا در تمامی مودم های ADSL بی سیم و روترهای وای فای، شما این امکان را دارید که اتصال را تنها برای آن تعداد معدودی کامپیوتر، لپ تاپ، تبلت یا موبایل فراهم آورید که مک آدرس آنها را درون مودم یا روتر به صورت دستی وارد کرده اید. با این کار هیچ ابزار بی سیم دیگری بدون اینکه شما آدرس فیزیکی کارت شبکه آن را ثبت کرده باشید، امکان دسترسی و ارتباط با شبکه و استفاده از اینترنت را نخواهد داشت.

نکته: با رفتن به این آدرس می توانید در قالب راهنماهای قدم به قدم و تصویری، شیوه پیدا کردن مک آدرس در سیستم عامل های مک ، ویندوز و لینوکس را بیاموزید.

شیوه تنظیم دستی آدرس آی پی در کامپیوتر گاهی ممکن است برای دلایل خاصی مانند نظم بیشتر شبکه، شناسایی راحت تر کامپیوترهای درون شبکه، اجبار بعضی برنامه ها یا بازی های خاص و یا هر دلیل دیگری، لازم باشد که آی پی هر کامپیوتر را در شبکه به صورت دستی وارد کنیم و به هر کامپیوتر یک آی پی مشخص اختصاص دهیم. این آی پی ها باید از فرمت خاص آی پی های اتوماتیک شبکه پیروی کرده و در دستگاه های مختلف تکراری نباشند.

در ویندوز ایکس پی برای تنظیم دستی آی پی این مراحل را پشت سر می گذاریم:

۱- از منوی استارت گزینه Control Panel را انتخاب می کنیم.

۲- در پنجره کنترل پنل، بر روی عبارت Network Connections دو بار کلیک می کنیم تا پنجره لیست اتصالات شبکه باز شود.

۳- در اینجا ممکن است یک یا چند اتصال شبکه با نام Local Area Connection یا چیزی شبیه به این داشته باشیم که با عدد از یکدیگر متمایز شده اند. بر روی اتصال صحیح مربوط به شبکه و اینترنت راست کلیک کرده و Properties را انتخاب می کنیم.

نکته: اگر در خصوص اتصال شبکه صحیح مطمئن نیستید، به ترتیب با راست کلیک کردن بر روی هر اتصال و انتخاب گزینه Disable ، آن را غیر فعال کرده و سعی کنید در مرورگر سایتی را باز کنید. اتصالی که با غیرفعال کردن آن، ارتباط شما با شبکه و اینترنت قطع می گردد، معمولا اتصال مورد استفاده و اصلی است.

۴- وقتی پنجره ای مانند عکس مرحله سوم باز شد، بر روی دکمه Properties کلیک کنید تا پنجره جزئیات اتصال شبکه و اینترنت به نمایش در آید.

۵- بر روی عبارت Internet Protocol (TCP/IP) کلیک کرده و سپس دکمه Properties را بزنید تا پنجره مربوط به آن باز شود.

۶- ابتدا قبل از هرگونه تغییر در این پنجره، تنظیمات آن را روی برگه ای یادداشت کنید تا اگر تغییرات به شکل صحیح عمل نکرد، بتوانید به حالت مناسب قبلی برگردید. وقتی به این پنجره می آیید، احتمالا دکمه رادیویی کنار عبارت Obtain an IP address automatically فعال است. اگر اینگونه نباشد، آدرس آی پی شما قبلا هم به صورت دستی تغییر کرده و اتوماتیک نیست.

برای تنظیم دستی آدرس آی پی دکمه رادیویی کنار Use the following IP address را فعال کنید تا کادرهای زیر آن فعال شوند. درون کادر IP address آدرس آی پی مورد نظر برای دستگاه را تایپ کنید. توجه داشته باشید که این آدرس باید در دامنه آدرس مجاز سرور یا مودم/روتر شبکه تان باشد. مثلا اگر آدرس سرور 192.168.1.1 باشد، آدرس آی پی دستگاه شما می تواند چیزی شبیه اینها باشد: 192.168.1.2 یا 192.168.1.23 یا مشابه اینها.

مقدار Default gateway در کادر سوم همین بخش باید آدرس آی پی مودم/روتر یا سرور شبکه تان باشد. این آدرس معمولا به شکل 192.168.1.1 یا 192.168.0.1 است. حال با کلیک بر روی دکمه OK در پنجره هایی که باز شده اند و سپس بستن آنها، همه تنظیمات اعمال شده و کار پایان می یابد.