درس ۲- آشنایی با انواع نماها و روشهای ترسیم هر نما
همانگونه که در درس قبل خواندید روشهای مختلفی برای نشان دادن نماهای مختلف از جسم وجود دارد که هر یک با توجه به زمانهای مختلف و توسط افراد بنا به نیاز ایجاد شده است. در این درس میخواهیم شما را با دو روش پرکاربرد که در صنعت استفاده میشود آشنا کنیم ولی قبل از آن به طور خلاصه انواع روشهای تصویر کردن جسم سه بعدی به دو بعدی را بیان میکنیم. در صورت تمایل و علاقه برای مطالعه بیشتر میتوانید از این لینک استفاده کنید.
انواع روش های ترسیم اشکال (Graphical Projection)
روشهای گوناگونی برای ترسیم اشکال وجود دارد که در درس اول چند روش پرکاربرد را برایتان شرح دادیم.
در این درس نحوه نمایش نماهای مختلف جسم سه بعدی با استفاده از روش Orthographic Projection را برایتان تشریح خواهیم کرد.
در این روش از دو قانون برای نمایش نماهای مختلف جسم سه بعدی استفاده میشود. روش اول به فرجه اول (First Angle) یا روش اروپایی معروف میباشد. روش دوم نیز فرجه سوم (Third Angle) یا روش آمریکایی نام دارد.
فرجه اول (First Angle) یا روش اروپایی
همانطور که در شکل میبینید اگر نمای روبرو را با A، نمای جانبی را با B و نمای بالا را با C نشان
دهیم و فرض کنیم جسم ما درون مکعبی قرار دارد و صفحههای این مکعب را باز
کنیم ۶ نما از جسم خواهیم داشت. توجه کنید به طور معمول سه نمای روبرو،
جانبی و بالا را اگر داشته باشیم به کمک خطوط دید و خطوط ندید و روش مجهول
یابی معمولا سه نمای دیگر از قطعه را میتوان تصور کرد و در نقشه کشی صنعتی
به طور کامل ۶ نما را ترسیم نمیکنند. البته توجه داشته باشید که گاهی
اوقات با توجه به پیچیدگی قطعه ممکن است نه تنها ۶ نما بلکه نمای برش خورده
از جاهای خاصی از قطعه نیز نمایش داده شود. بعدا در این مورد بیشتر صحبت
خواهیم کرد.
خب آنچه که در این روش مهم است نمای روبرو یا همان نمایی که ما به قطعه نگاه میکنیم و آن سطح را در نگاه اول میبینیم در مرکز قرار میگیرد. نمای جانبی در سمت چپ و نمای بالا در زیر نمای روبرو قرار میگیرد. این روش استاندارد ایزو است و در اروپا بیشتر از این روش استفاده میشود.