توانایی خود را افزایش دهیم

فرهنگ و هنر
توانایی خود را افزایش دهیم

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام

• لطفا مطالب سایت را به صورت منظم پیگیری کنید
• ارائه پیشنهادات و نظرات شما باعث بهبود کیفیت ارائه مطالب خواهد شد

بعضی از مطالب آموزشی سایت توسط اینجانب نوشته نشده و صرفا جهت مطالعه دوستان از منابع دیگری جمع آوری شده است
چنانچه در مطالب موضوعی ملاحظه شد که از نظر علمی ، اعتقادی ، سیاسی ، مذهبی و ... دارای مشکل بود حتما در قسمت نظرات ذکر بفرمایید تا اصلاح گردد.
با تشکر
موفق باشید

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
شنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۳، ۰۹:۵۹ ب.ظ

درس ششم- ساخت و کار با فرم ها (پیشرفته)

در درس های قبلی با ساخت فرم آشنا شدیم و دیدیم که چطور می شود داده های فرم را به برگه دیگری انتقال داد.

در درس امروز می خواهیم این کار را به طور پیشرفته تری و با انجام این عمل در یک فایل انجام دهیم. منظور این است که گاهی شما نیاز دارید که داده ها را به برگه دیگری بفرستید اما زمانی هم است که بخواهید در یک برگه این داده ها را گرفته و نسبت به آن واکنشی نشان دهید. مهمتر از داشتن یک برگه یا دو برگه، شیوه واکنش به این داده ها براساس خود داده ها است و این هم می تواند تعریف دیگری از داشتن تارنمای پویا باشد.

 

کار با فرم در یک برگه
منظور از این نوع عملکرد در ساخت فرم، داشتن «فرم» و «بررسی کننده» آن در یک برگه است. این عمل فوایدی در بر خواهد داشت که در ادامه با آنها آشنا می شویم. نکته مهم در داشتن هر دو فاکتور در یک برگه استفاده از یک تابع شرطی برای ارزیابی عملکرد و نحوه کار با آن است. مثلا این تابع انتخاب می کند که داده ها را نمایش دهد یا خود فرم را و این انتخاب را تحت چه شرایطی بگیرد. در زیر به ساختار این تابع شرطی توجه کنید:

if ( /*  فرم ارسال شد */){
//  دستورات بررسی کننده فرم
} else {
//  نمایش فرم
}

همانطور که مشاهده می کنید این شرطی، دو گزینه دارد. نخست اینکه آیا فرم ارسال شده که اگر ارسال شده باشد آن را بررسی می کند و دستورات داخل قطعه ابتدایی را انجام می دهد؛ دوم در صورت عمل ارسال فرم، به سراغ قطعه دوم رفته و فرم را نمایش می دهد. داشتن این شرطی برای ساخت فرم در یک برگه همراه بررسی و نمایش داده ها ضروری است.

 

شرط  «فرم ارسال شد»
اگر یادتان باشد در درس های قبلی فرمی داشتیم که داده ها را به برگه دیگر انتقال می داد، اما چه زمانی این انتقال صورت می گیرد؟

در داخل هر فرم «دکمه ای» با نام ارسال یا  Submit وجود دارد. «اگر فرم ارسال شد» یعنی اگر کاربر دکمه «ارسال» را بعد از پر کردن فرم فشار داد.

مثلا شرط مقابل را در نظر بگیرید:

if ( isset( $_POST['submit'] ) ) {
// دستورات کار با داده های فرم
} else {
// نمایش فرم }

تابع isset( $_POST['submit'] ) بررسی می کند که آیا دکمه ارسال یا Submit فشار داده شده است یا نه. از این تابع برای بررسی انتخاب یا عدم انتخاب دکمه ارسال فرم استفاده می شود.

بهتر است با ساخت فرمی این مفهوم را بیشتر بررسی کنیم. این فرم درست مانند فرم های درس های قبلی است با این تفاوت که از این فن جدید در آن استفاده می کنیم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۵۹
شنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۳، ۰۹:۵۹ ب.ظ

درس دوم- تکنیک های پرورش تفکر خلاق

در این درس و درس بعدی سعی می شود ابزارهایی برای دستیابی و تقویت تفکر خلاق ارائه شود. این ابزارها براساس شیوه های تفکر طراحی شده اند و توسط عده زیادی مورد استفاده قرار گرفته اند.

نویسنده داستان معروف شازده کوچولو (آنتوان دو سنت اگزوپری) می گوید: «قلوه سنگ های روی هم تلمبار شده به محض اینکه انسانی از دیدن آنها به یاد یک کلیسای جامع بیفتد، دیگر فقط تلی از سنگ نیستند.»

ما وارد عصری شده ایم که توانایی های بخش راست مغزمان از جمله همدلی، احساسات هنری، خلاقیت و نوآوری به اندازه توانایی های بخش چپ مغزمان مثل منطق، توانایی در محاسبات و اعداد اهمیت پیدا کرده اند. دانشمندان معتقدند در عصر اطلاعات، برخلاف مدل سنتی که فعالیت های بخش چپ مغز کافی به نظر می آمدند، به توانایی هر دو بخش مغز نیاز است.

در دنیای امروز برای همه افراد، خانواده ها، موسسات و... برای پیشرفت در برنامه های شخصی و کاری، بکارگیری از تمام قابلیت مغز لازم است.

با افزایش ارزش و اهمیت خلاقیت، فرصتی برای همه فراهم می شود تا به دست آوردن مهارت های بیشتر در بکارگیری شیوه های خلاقانه به توانایی بیشتری دست یابند.

در اینجا با هم ده روش ساده برای رسیدن به خلاقیت و پرورش تفکر خلاق را مرور می کنیم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۵۹
شنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۳، ۰۶:۵۶ ب.ظ

درس ۵- روش‌های تقویت حافظه

خسته نباشید! این آخرین درس از این مینی دوره درسنامه خواهد بود! همانطور که می‌دانید، تمرکز حواس و قدرت حافظه به طور دو جانبه بر روی هم تاثیر می‌گذارند. در صورتی که شما دارای تمرکز حواس قوی باشید، قدرت حافظه شما هم بهتر خواهد بود.

در این درس به بررسی راه‌هایی خواهیم پرداخت که تاثیر مستقیم در افزایش میزان حافظه شما و در نتیجه تمرکز بهتر خواهند داشت.

 

روش تداعی معانی
در این روش مطالب را به طریقی وارد حافظه خود می‌کنید که با یادآوری هر یک، مطالب دیگری را به صورت زنجیره‌ای به یاد بیاورید. به عنوان مثال با به یاد آوردن آب به یاد باران می‌افتید یا با به یاد آوردن برف به یاد رنگ سفید می‌افتید.

برای موضوعات درسی سعی کنید موارد مورد مطالعه خود را به زندگی واقعی خود نزدیک سازید. به عنوان مثال کاربرد فیزیک و یا شیمی را در زندگی روزمره خود بیابید تا به یاد آوردن مجدد آنها آسان‌تر باشد.

 

پیش سازمان‌دهنده
پیش سازمان‌دهنده به بیان مقدماتی درباره موضوع یادگیری گفته می‌شود که موجب سازمان‌دهی ذهنی شده و چارچوب ذهن را برای پذیرش مطالب جدید و یادگیری بهتر آماده می‌کند.

این مقدمات پیش از آموزش تفصیلی مطلب به یادگیرنده ارائه می‌شود تا او را با مفاهیم کلی آشنا و ذهن دانش‌آموز را برای ورود به جزییات بیشتر آماده کند. ارائه این اطلاعات مقدماتی موجب می‌شود دانش‌آموز مطالب را در حافظه خود بهتر طبقه‌بندی کرده و یادآوری مطالب نیز آسان‌تر می‌شود.

 

مطالعه با فاصله و برنامه ریزی شده
در این روش دانش‌آموز منابع درسی را تقسیم و چند بار آنها را مرور می‌کند. زیرا حفظ کردن یکباره مطلب موجب خسته شدن سریع‌تر ذهن، عدم تمرکز حواس و پایین آمدن راندمان حافظه می‌شود.

 

روش بند به بند

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ خرداد ۹۳ ، ۱۸:۵۶
شنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۳، ۰۶:۵۵ ب.ظ

درس ۴- روش‌های بهبود تمرکز حواس در مطالعه

در درس‌های گذشته با دلایل عدم تمرکز، از جمله حواس‌پرتی و خیال‌بافی و همچنین شیوه‌های مقابله با آن آشنا شدید. در این درس به روش‌های بهبود تمرکز حواس در مطالعه می‌پردازیم.

 

یادداشت برداری
یادداشت‌برداری یکی از روش‌های موثر و کارآمد برای افزایش تمرکز حواس است که باعث می‌شود تمام افکار بر روی یک نقطه متمرکز شوند.

یادداشت‌برداری فقط به معنای آن نیست که خلاصه‌ای از اتفاقات و رویدادها را نوشت، بلکه خود یک فرآیندی است که قابلیت‌ بهبود تکنیک‌های تمرکز بر مطالعه را دارد و به دلیل آنکه یک نوع «تکرار کردن» به شمار می‌رود، سبب متمرکز شدن حواس و به خاطر سپردن مطالب می‌شود. همچنین باعث می‌شود که شما از حالت غیرفعال در کلاس (و یا هر کاری- مثل مطالعه) خارج شوید و شروع به فعالیت نمایید.

یادداشت‌برداری مراحل مختلفی دارد. ما در اینجا به یادداشت‌برداری در کلاس می‌پردازیم. این مراحل قبل از شروع کلاس درسی شروع می‌شود.

۱- مرحله آماده‌سازی
جزوه و کتاب خود را به صورت خلاصه بخوانید تا برای موضوع کلاس آمادگی داشته باشید. یادداشت‌های قبلی را که در جلسات قبل برداشته‌اید مرور کنید تا ذهن شما برای یادگیری مطالب جدید آماده شود. مرور اطلاعات گذشته به شما کمک می‌کند که اطلاعات جدید، سریع‌تر و بهتر در مغز شما ذخیره شود.

سپس اطمینان حاصل کنید که تمام وسایل مورد نیاز کلاس را به همراه دارید تا اضطراب بی‌مورد به شما وارد نشود. توجه داشته باشید که همه این موارد اعم از آمادگی ذهنی و آمادگی فیزیکی به این منظور انجام می‌شود که ذهن شما را برای فرآیند یادگیری آماده سازد و انگیزه و علاقه در فکرتان را افزایش دهد.

٢- مرحله یادداشت‌برداری
چندین نکته را هنگام یادداشت‌برداری باید رعایت کنید. حتما دقیق و خوانا بنویسید. سعی‌ کنید که نکات را همزمان با تدریس معلم، تا حد امکان مرتب بنویسید که بعدا در پیدا کردن نکات مرتبط دچار مشکل نشوید. همه اطلاعات مهم را یادداشت کنید و دقت کنید که نکته مهمی را از دست ندهید.

٣- بازبینی یادداشت‌ها
بلافاصله بعد از اتمام کلاس یادداشت‌های خود را مورد بازبینی قرار داده و مشکلات آن را رفع کنید. اطمینان حاصل کنید که این یادداشت‌ها قابل فهم و کامل هستند. در صورتی که قسمتی از یادداشت خود را متوجه نمی‌شوید سعی کنید با کمک استاد و یا پرسش از دوستان‌تان آن را رفع کنید.

۴- طرح پرسش
از روی یادداشت‌های خودتان شروع به طرح پرسش کنید. پرسش‌ها را به صورت کامل بنویسید. این پرسش‌ها بعدا برای بهتر فهمیدن مطلب به شما کمک خواهند کرد. به کیفیت پرسش‌ها بیشتر از کمیت آنها بها دهید. پرسش‌ها را طوری طراحی کنید که تمام مطالب درسی را در بر بگیرد.

۵- آزمون
اکنون نوبت فرستادن این اطلاعات به حافظه بلندمدت است. با پاسخ دادن به پرسش‌هایی که طرح کرده‌اید به ذهن‌تان کمک کنید تا مطالب را به خاطر بسپارد.

دو روش متداول برای این کار وجود دارد. اول اینکه از همکلاسی‌هایتان کمک بگیرید. یادداشت‌ها را به یکی از آنها داده و از او بخواهید که از شما سوال کند.

در روش دوم یک تکه کاغذ روی یادداشت خود قرار دهید و به پرسش‌هایی که در حاشیه یادداشت خود نوشته اید پاسخ دهید. این کار را چند بار برای هر پرسش انجام دهید تا مطمئن شوید که تسلط کامل روی مطلب پیدا کرده‌اید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ خرداد ۹۳ ، ۱۸:۵۵
شنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۳، ۰۶:۵۴ ب.ظ

مکاتبات ایمیلی به صورت رمزنگاری شده

اغلب ایمیل ها تا رسیدن به دست گیرنده، مسافرت دور و درازی را در اینترنت طی می کنند. از میان شبکه های امن و ناامن می گذرند. بعضی جاها کنترل می شوند. از جاهایی به سادگی عبور می کنند و روی برخی سرورها کپی های شان باقی می ماند. در مدت زمان کوتاهی، بسیاری از افرادی که به این شبکه ها و سرورها دسترسی دارند، می توانند کپی ایمیل ها را بخوانند. شکارچیان بسته های اطلاعاتی هم که به راحتی امواج اطلاعات سرگردان در هوا را دزدیده و اطلاعات ارسالی و دریافتی را صاحب می شوند.

خب، با این اوضاع، چگونه حاضر می شوید که اطلاعات مهم تجاری، مالی و شخصی را از طریق ایمیل ارسال کنید؟ از طرفی هم چگونه بدون استفاده از ایمیل می توانید آنها را به این سهولت رد و بدل کنید؟ به گمانم شما هم با من هم عقیده باشید که مهمترین کار در امنیت اطلاعات، رمزنگاری و حفظ آنها از چشمان نامحرم باشد! نه تنها دولت ها و سازمان های اطلاعاتی در همه دنیا به دنبال خواندن ایمیل ها و کشف اسرار افراد هستند، حتی تعداد شرکت هایی هم که در ایمیل های کارکنانشان سرک می کشند، روز به روز بیشتر می شود.

یکی از ساده ترین کارها برای امنیت ایمیل های ارسالی که جیمیل هم از آن استفاده می کند، استفاده از پروتکل ارسال و دریافت امن اطلاعات تحت وب است که آن را با نام SSL می شناسید و نشانه آن هم، عبارت HTTPS در آدرس جیمیل است. در این سیستم اطلاعات روی کامپیوتر شما رمزگذاری شده و در سرورهای گوگل رمزگشایی شده و برای گیرنده ارسال می شوند. اگر گیرنده هم از جیمیل استفاده کند، که اطلاعات دوباره رمزشده و برای وی ارسال می شوند. اما اگر از ایمیل های ناامن استفاده کند، اطلاعات از سرور گوگل تا کامپیوتر گیرنده، دوباره مانند بره سرگردانی در میان گله گرگ ها است.

هم برای حفظ امنیت ایمیل از کامپیوتر خودتان تا کامپیوتر گیرنده و هم برای اضافه کردن یک لایه امنیتی علاوه بر SSL گوگل، باید به دنبال شیوه مناسب و راحت دیگری برای رمزگذاری اطلاعات باشیم. یکی از شیوه های مرسوم که ابزارهای مناسبی هم برای استفاده از آن وجود دارد، تکنولوژی PGP، مخفف Pretty Good Privacy است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ خرداد ۹۳ ، ۱۸:۵۴
پنجشنبه, ۱۵ خرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۵۵ ق.ظ

درس ۳- خیال‌بافی و روش‌های مقابله با آن

یکی از مشکلات مهم و اساسی هنگام مطالعه یا هنگام حضور در کلاس (و یا هر کار دیگر که نیاز به تمرکز دارد) خیال‌بافی است. حتما برای شما هم پیش آمده که در کلاس درس ناخودآگاه توجه‌تان در جای دیگری سیر می‌کند و تخیلات شخصی اجازه دنبال کردن مطالب داخل کلاس را به شما نمی‌دهد.

خیال‌بافی در صورتی که یک مشکل همیشگی باشد باعث مشکلات زیادی در روند یادگیری فرد می‌شود. بخصوص در میان دانش‌آموزان باعث افت تحصیلی شده و باعث تلف شدن استعدادهای انسان می‌شود.

در خیال‌بافی توجه فرد خیالباف از اطراف خود پرت شده و معطوف به افکار برآمده از تصورات و حافظه می‌شود. خیال‌بافی معمولا در نوجوانان فراگیرتر از دیگر گروه‌های سنی است. دلیل آن هم درگیری‌های احساسی است که نوجوانان در این سن با آن برخورد می‌کنند. معمولا این مشکل در کلاس درس مشهودتر است.

هر چند که مخاطبان درسنامه می‌توانند از گروه‌های مختلف سنی باشند، اما ما برای نمونه، گروهی از دانش‌آموزان را انتخاب و بررسی کردیم و به همین دلیل به علت‌های خیال‌بافی در کلاس درس می‌پردازیم. خیال‌بافی می‌تواند در هر جایی (از مطالعه گرفته تا کار یک مکانیک بر روی خودرو) صورت بگیرد. بنابراین می‌توان این علل را به کارهای دیگر نیز بسط داد.

 

علل خیال‌بافی در کلاس درس
- رفتار و شخصیت معلم در کلاس و روش تدریس او: نوع برخورد معلم با دانش‌آموزان، نحوه اداره کلاس و تدریس می‌تواند تاثیر زیادی در خیالباف بودن دانش‌آموز داشته باشد. یکنواختی و خشک بودن کلاس، درصد خیال‌بافی دانش‌آموزان را به نحو قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد.

- ویژگی‌های شخصیتی دانش‌آموز و مشکلات و درگیری‌های ذهنی او: تعداد قابل توجهی از دانش‌آموزانی که دچار خیال‌بافی هستند کسانی هستند که دچار معضلات شخصی در روابط احساسی خود هستند. این روابط احساسی قدرت بالایی را در اختیار گرفتن تمام ظرفیت‌های فکری انسان دارند و می‌توانند به راحتی دانش‌آموز را از محیط درسی و فعالیت‌های یادگیری علیرغم حضور در کلاس دور کنند.

- فضای کلاس درس: نوع چیدمان و آرایش کلاس می‌تواند تاثیر بسزایی در کاهش یا افزایش خیال‌بافی در میان دانش‌آموزان داشته باشد. عکس‌های روی دیوار کلاس، دست‌نوشته‌ها و سایر لوازم کلاس باید تا حد امکان در مورد درس باشد تا حواس دانش‌آموز را پرت نکند.

 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۳ ، ۱۰:۵۵
پنجشنبه, ۱۵ خرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۵۱ ق.ظ

درس یازدهم - انتشار و تبلیغ - بخش دوم

در درس گذشته با مراحل اولیه انتشار یک پادکست آشنا شدیم. اجازه دهید در این درس (که آخرین بخش این دوره است) به برخی ریزه کاری‌های انتشار دوره و همچنین شیوه تبلیغ و ترویج آن بپردازیم.

شیوه صحیح نامگذاری فایل‌های پادکست
آن را به گونه‌ای نامگذاری کنید که برای شنونده منطقی باشد.

اکنون که پادکست را ضبط کرده‌اید، یک فایل آماده mp3 دارید و زیرساخت‌های لازم را هم روی اینترنت آماده کرده‌اید، همه چیز آماده است تا دنیا صدای شما را بشنود. اما اجازه دهید تا قبل از آپلود فایلمان یک گام کوچک دیگر را در بررسی آن پشت سر بگذاریم: نامگذاری فایل.

قبل از آغاز انتشار اولین فایل پادکست، باید در خصوص شیوه نامگذاری آنها به جمع بندی منطقی برسید. قبل‌تر درباره استفاده از تگ‌های ID3 درون فایل‌های mp3 صحبت کردیم. اما نام فایل هم داستانی دیگر است.

اما چرا نام فایل اهمیت دارد؟ زیرا یافتن، مدیریت و گوش دادن به آن، تنها با توجه به نامش برای مخاطبان بسیار راحت‌تر می‌شود. اول اینکه یک نامگذاری خوب، باعث می‌شود فایل‌های پادکست شما با یک نظم دائمی و پشت سر یکدیگر روی رایانه مخاطبتان کنار هم قرار بگیرند. و او در یک نگاه می‌تواند بگوید که هر فایل مربوط به کدام قسمت و چه برنامه‌ای است.

مطمئنا شنوندگانتان برای همیشه قدردان چنین نظم و ترتیب منطقی خواهند بود. و یک شنونده خوشحال و راضی، برای مدت زمان بیشتر و طولانی تری به پادکست شما وفاودار خواهد بود. اما اگر شما به این جزئیات کوچک دقت نکنید، سرانجام شاید شنوندگانتان آن را از شما تقاضا کنند. پس بهتر است همین الان مراقب باشید.

بهتر است برای نامگذاری، از اسم پادکست و پس از آن یک عدد، یا تاریخ استفاده کنید. اینگونه فایل‌ها به شکل منطقی پس از یکدیگر مرتب خواهند شد. برای مثال اگر نام پادکست شما «اخبار درسنامه» است، می‌توانید از این نامگذاری بهره ببرید:

  • DarsnamehNew001. mp3
  • DarsnamehNew002. mp3
  • ...

یا برای پادکستی با نام The Podcasting Underground می‌توان از این نامگذاری استفاده کرد:

  • TPU001. mp3
  • TPU002. mp3
  • ...
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۳ ، ۱۰:۵۱
پنجشنبه, ۱۵ خرداد ۱۳۹۳، ۰۲:۱۴ ق.ظ

درس ۶- آشنایی با علائم خاص در نقشه کشی

همانطور که پیش از این گفتیم نقشه‌ها با توجه به کاربردشان ترسیم می‌شوند. مثلا نقشه شماتیک یک دستگاه نشان دهنده اجزای تشکیل دهنده به صورت جدا از هم یا انفجاری است که به همراه BOM قطعات تشکیل دهنده ارائه و معمولا در کاتالوگ‌ها استفاده می‌شود. اما نقشه‌های اجرایی و یا ساخت اطلاعات کاملی ارائه می‌کنند که در جهت ساخت قطعه استفاده می‌شود.

در نقشه‌های ساخت، یکسری علائم استفاده می‌شود که معمولا در نقشه‌های دیگر دیده نمی‌شوند. مثلا کیفیت سطوح، تلورانس‌های هندسی و ابعادی، علائم مربوط به جوشکاری و اتصالات موقت مثل پیچ و مهره و غیره.

در این درس به طور خلاصه شما را با این علائم آشنا می‌کنیم. همانند دروس قبل برای مطالعه بیشتر به منابعی که ذکر می‌شوند مراجعه کنید تا کاملا به مبحث مسلط شوید.

 

کیفیت سطح
برای یک قطعه تولیدی با توجه به فرآیند ساخت، کیفیت سطوح متفاوتی را خواهیم داشت که با توجه به کاربرد آن سطح و قطعه، مقدار صافی سطح تعیین می‌شود.

مثلا سطحی از میل لنگ که بر روی یاتاقان قرار می‌گیرد می‌بایستی از کیفیت سطح بالایی برخوردار باشد تا پروفیل روغن به طور کامل بر روی سطح یاتاقان تشکیل گردد و موجب خوردگی یاتاقان نگردد. برای نشان دادن کیفیت سطوح از دو روش قدیمی و جدید استفاده می‌کنیم.

روش قدیمی (کیفیت سطح)
فرآیندهای مکانیک در این روش به دو دسته تقسیم می‌شوند:

- فرآیندهای مکانیکی بدون براده برداری: مانند ریخته‌گری و یا آهنگری.

در این دسته هیچ علامتی روی سطح قرار داده نمی‌شود ولی گاهی اوقات یک علامت مد ~ روی سطح مورد نظر قرار می‌دهند.

- فرآیندهای مکانیکی با براده برداری: مثل ماشین‌کاری سطوح، سنگ زنی، فرزکاری، نوردکاری و... . در این روش با استفاده از یک مثلث میزان صافی سطح را نشان می‌دهیم. به جدول زیر نگاه کنید:

۸ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۳ ، ۰۲:۱۴

تا اینجا به طور خلاصه شما را با مفاهیم مقدماتی نقشه کشی آشنا کردیم. توجه کنید که مطالبی که در درس‌های گذشته بیان شد فقط قسمتی از دنیای نقشه‌کشی را پوشش می‌دهد.

ما سعی کردیم با ذکر استاندارد‌ها و ارائه کلمات کلیدی در رابطه با نقشه‌کشی، زمینه را برای ایجاد انگیزه و یافتن مطالب بیشتر در شما فراهم کنیم. همانطور که می‌دانید شما در این درس دانشجو هستید و برای یافتن مطالب تکمیلی و تقویت مطالب گفته شده باید سعی و تلاش کنید.

خوب بهتر است مطالب این درس را شروع کنیم. همانطور که در درس‌های گذشته با نما‌ها و روش‌های اندازه‌گذاری و یافتن نماهای مجهول یک جسم آشنا شدید، در این درس می‌خواهیم ببینیم برای ترسیم یک نقشه به چه ابزاری نیاز داریم.

تا زمانی که هنوز رایانه‌ها به زندگی ما وارد نشده بودند، طراحان مجبور بودند از یکسری از ابزارآلات خاص جهت ترسیم اشکال هندسی استفاده کنند. همچنین برای ترسیم انواع منحنی‌ها و شکل‌های خاص‌ گاه از ابزارهایی که شابلون نام داشتند استفاده می‌کردند. گاهی اوقات نیز مجبور به استفاده از روش‌های هندسی بودند. ما در این درس‌ها به این روش‌ها اشاره‌ای نکرده‌ایم زیرا در این دوره درسنامه شما نیازی به دانستن آنها ندارید، اما اگه دوست داشتید می‌توانید به کتاب‌های قدیمی رسم فنی مراجعه کنید و این روش‌ها را یاد بگیرید.

به هر حال امروز رایانه و نرم‌افزار‌های قوی که در این زمینه تولید شده‌اند کار را برای طراحان آسان کرده‌اند.

شما با توجه به نیاز خودتان می‌توانید نرم‌افزار مورد نظر رو خریداری کنید و با توجه به کتاب‌ها و برنامه‌های آموزشی که وجود دارد آنها را یاد بگیرید.

اما ما می‌خواهم قبل از اینکه در مورد نرم‌افزارهایی که در حال حاضر استفاده می‌شوند صحبت کنیم، شما را با ابزار‌هایی که در زمان نه چندان دور توسط نقشه‌کش‌های صنعتی استفاده می‌شد، آشنا کنیم.

 

وسایل نقشه کشی
- تخته رسم: وسیله‌ای است که از ضروری‌ترین وسایل رسم به شمار می‌رود که بعد از چسباندن یا قرار دادن کاغذ در گیره مخصوص و سوار کردن خط کش T بر روی آن، کاربر توانایی ترسیم خطوط دقیق و منظم را پیدا می‌کند.

معمولا برخی از تخته‌های ترسیم، مجهز به لامپ در زیر صفحه کاری خود هستند که قابلیت کپی‌برداری از نقشه‌های دیگر را برای طراح فراهم می‌کند.

جنس تخته رسم معمولا از چوب با روکش مواد پلاستیکی است. ابعاد تخته رسم متناسب با ابعاد کاغذ نقشه تعیین می‌گردد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۳ ، ۰۲:۱۳
پنجشنبه, ۱۵ خرداد ۱۳۹۳، ۰۲:۱۲ ق.ظ

درس ۴- آشنایی با اندازه گذاری در نقشه


در درس‌های گذشته قدم به قدم با اطلاعات موجود در یک نقشه آشنا شدید. حال به مهم‌ترین قسمت یک نقشه یعنی اطلاعات مربوط به ابعاد یک قطعه می‌رسیم.

با توجه به ابعاد قطعه شما درک واقعی از شکل قطعه پیدا خواهید کرد. اندازه‌ها به شما قابلیت لمس قطعه را در ذهنتان تداعی خواهد کرد. مثلا شما با دیدن قطر سوراخی بر روی یک قطعه به اندازه ۳ میلیمتر و سوراخی دیگر به اندازه ۳۰ میلیمتر نسبت این دو را بر روی سطح قطعه درک خواهید کرد و به قدرت تجسم شما کمک می‌کند تا قطعه را در ذهنتان شبیه سازی کنید.

اما کاربرد مهم‌تر اندازه نویسی در نقشه عبارت است از:

۱- ارائه اطلاعات به سازنده جهت ساخت قطعه: قطعا سازنده قطعه یکی از مهم‌ترین داده‌ای که از نقشه استخراج می‌کند ابعاد قطعه است تا به کمک آن فرآیند تولید را شروع نماید.

۲- ارائه اطلاعات به سازنده جهت انتخاب فرآیند تولید با توجه به تلورانس موجود در نقشه: تلورانس‌های مربوط به اندازه یک قطعه تعیین کننده نوع فرآیند ساخت قطعه است. معمولا سازنده با توجه به تلورانس موجود به نقشه فرآیند تولید را انتخاب می‌کند. معمولا بسته بودن تلورانس‌ها نیاز سازنده به ماشین‌های دقیق‌تر و در نتیجه بالا رفتن هزینه تولید را در بر دارد. امروزه انتخاب همین تلورانس مناسب در تولید نقش فراوانی در جهت کاهش قیمت ایفا می‌کند که در بازار رقابتی امروز تعیین کننده است.

۳- ارائه اطلاعات قطعه به کنترل کننده کیفیت قطعه پس از تولید: معمولا در خط تولید از قطعات تولید شده نمونه تهیه می‌کنند که توسط نفر کنترل کیفی با ابعاد موجود در نقشه کنترل می‌شود.

۴- ارائه اطلاعات جهت مونتاژ کردن و سوار کردن قطعه بر روی قطعه دیگر: در برخی از نقشه‌های مونتاژی همانطور که پیش از این عنوان شده بود اطلاعات مربوط به ابعاد فقط در جهت مونتاژ قطعه و کنترل آن در نقشه درج می‌شود و امکان ساخت قطعه در این نقشه‌ها وجود ندارد.

 

علائم و نشانه‌های اندازه گذاری

- خط اندازه: این خط از نوع خط نازک می‌باشد که به فاصله ۵ تا ۷ میلیمتر برای کاغذهای A3 و A4 از خط اصلی و موازی با آن رسم می‌شود و از دو طرف به وسیله خطوط رابط محدود می‌شود.

- خط رابط: این خط تعیین کننده محدوده اندازه گذاری می‌باشد و در دو طرف خط اندازه قرار می‌گیرد و از خط اندازه به اندازه ۱ تا ۲ میلیمتر بالا‌تر می‌رود.

- فلش یا سهمی: طول فلش معمولا ۳ میلیمتر و ضخامت آن یک سوم طولش است و در انتهای دو سر خط اندازه قرار می‌گیرد.  فلشی که معمولا در نقشه کشی صنعتی استفاده می‌شود پر می‌باشد. همانطور که در شکل بالا قابل رویت است.

در هر نقشه اندازه‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

۱- اندازه‌های ابعادی: بیانگر ابعاد جسم مثل طول، عرض، ارتفاع، قطر و زاویه است.

۲- اندازه‌های مکانی: موقعیت یا وضعیت یک قسمت از جسم را نسبت به یک مرجع بیان می‌کند. معمولا از لحاظ ساخت مورد توجه قرار می‌گیرد.

یک سوراخ به قطر ۵ میلیمتر در یک قطعه مکعب مستطیل وجود دارد. قطر ۵ میلیمتر سوراخ نشان دهنده اندازه ابعادی سوراخ است. اما برای نشان دادن موقعیت سوراخ نیاز به تعیین محل دقیق آن نسبت به یک سطح مبنا یا مرجع داریم. اندازه‌ای که این موقعیت را مشخص می‌کند در واقع اندازه مکانی سوراخ را تعیین کرده است.

پس در اندازه گذاری حتما این مورد را در نظر بگیرید که اطلاعات مربوط به قطعه را به طور کامل بر روی نقشه درج کرده باشید.

 

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۳ ، ۰۲:۱۲